Samenvatting
Twee lieddichters vertellen over het dichterlijk proces bij het schrijven van een nieuw kerklied. Voor Marijke de Bruijne gaat het om de ervaring van Gods aanwezigheid. Als het thema is vastgesteld komt een gedachtestroom op gang met beelden en klanken. Uit dit ruw materiaal komt door veel schrappen en kritisch kijken een eerste versie tot stand. Het is belangrijk dat de tekst ruimte biedt waarin de gebruiker eigen emoties en ervaringen kan onderbrengen. In elke tekst moeten beide polen van het leven, vreugde en verdriet, voelbaar zijn.
René van Loenen illustreert het creatieve proces met een concreet voorbeeld van een liedtekst geschreven bij een schilderij van Jeltje Hoogenkamp, getiteld ‘Doortocht’. Het lied wordt een strofische hymne, waarin het wonder van de doortocht door de Schelfzee wordt beantwoord met het uitspreken van vertrouwen in de Eeuwige. Hij kiest voor een bestaande melodie, die dus de vorm van de tekst bepaalt. Zo laat hij de ambachtelijke kant van het dichten zien: welke aanvankelijk gekozen woorden of regels blijven haken en behoeven herziening, wat zijn de overwegingen om voor de ene of de andere versie te kiezen.
